Schilderijtje

Aan het randje van een zwarte afgrond
Hang ik in de leegte van het wit
Met in m’n achterhoofd omlijst
In blauw en groen, in bruin en grijs
Het schilderij van m’n herinnering aan jou

Aan het randje van een zwarte afgrond
Sta ik te kijken in de leegte van het wit
En met overmoedig rood
Verf ik het schilderijtje dood
Ik moet toch eens beginnen zonder jou