Pousa

Fun á taberna do meu compadre,
fun polo vento e vin polo aire
é como cousa de encantamento
fun polo aire e vin polo vento.

E pousa, pousa, pousa,
e non me toques naquela cousa
e pousa, pousa axiña,
e non me toques naquela cousiña.

Murmuraban as miñas veciñas
que eu andaba co crego nas viñas
eso é verdá, eu non o nego,
que eu andiven a loitas co crego.